Energiecoaching als geheim wapen in de strijd tegen stress

Wat kun je doen als de dynamiek in je omgeving zo hoog is, dat je nauwelijks tijd hebt om rustig na te denken over de vraag wat je te doen staat? Het antwoord staat te lezen in een boek over een energiecoach die furore maakte in Silicon Valley. In deze kraamkamer van nieuwe technologie heerst de dynamiek van een aanhoudende perfecte storm, is sprake van tal van onzekerheden en hangt een permanente vaagheid als het gaat om de vraag wat er precies aan de hand is. Nochtans weten sommigen deze omstandigheden ten gunste te benutten. De invloed van een voormalig sportcoach die mensen voortdurend van positieve energie voorziet, mag hierbij niet onderschat worden.

In het bijna een jaar geleden verschenen boek ‘Trillion Dollar Coach’ geven twee voormalige Google-topmanagers (de derde auteur was de ghost writer) inzage in zijn werkwijze. Voordat hij roem verwierf in Silicon Valley, was Bill Campbell honkbalcoach geweest. Later zou hij topmanager bij bedrijven als Kodak, Apple en Intuit worden. Om tenslotte als coach kind aan huis bij praktisch alle gerenommeerde bedrijven van Silicon Valley te zijn. Omdat hij er zelf voor koos om zoveel mogelijk in de luwte te werken, bleven zijn aanwezigheid en inbreng lange tijd verborgen. Pas na zijn overlijden in 2016 hoefde er niet langer geheimzinnig over te worden gedaan. Het boek schetst tot in detail wat de aanpak van Campbell zo krachtig maakte. Wat was het handelsmerk van deze coach en wat waren de knoppen waaraan hij draaide?

In het boek komen vijf van die knoppen naar voren, die hij inzette om mogelijk negatieve werkingen van het technologievirus in te dammen en in een positieve richting om te buigen. Ik zal ze stuk voor stuk noemen.

1. Begin vanuit positieve energie

Het startte bij Campbell altijd met positieve energie. Hij straalde dat uit en besmette anderen ermee. Wie in zijn nabijheid verkeerde, werd als vanzelfsprekend op allerlei ‘hugs’ – welgemeende knuffels, kushandjes en omarmingen – getrakteerd. Zijn energie werkte als een virus: iedereen werd er automatisch door aangestoken. Met speels enthousiasme wist hij zelfs de meest saaie bijeenkomst tot een kinderfeestje te transformeren. Zonder de term te kennen of ooit gebruikt te hebben, was Campbell een ‘natural born’ energiecoach. Waar hij ook kwam, hij zorgde meteen voor een sfeer van energieke gedrevenheid en positieve opgewektheid.

 

Zijn energie werkte als een virus

 

2. Dring door tot de kern

De tweede knop waar hij aan draaide was dat hij altijd meteen tot de kern van de zaak doordrong. Campbell was niet bepaald het type coach dat je met behulp van uitgebreide analyses en ‘verder brengende vragen’ (de term bestaat heus!) tot diepgaande inzichten bracht. Hij kwam eerder direct to the point. Met behulp van een Socratische aanpak vuurde hij indringende vragen af op zijn cliënten. Door vervolgens actief naar de antwoorden te luisteren, probeerde hij zich samen met zijn cliënten een beeld te creëren van wat er speelde en wat wenselijk was.

Hierbij ontpopte hij zich lang niet altijd als een goedwillende vriend. Als hij meende dat er om de hete brei heen werd gedraaid, kon hij onverwacht hard uit de hoek komen. Recht voor zijn raap en niemand sparend, gaf hij dan zijn mening. Dan veranderde ‘Bill de knuffelbeer’ ineens in ‘Bill de vloekende bootwerker’. Dat hij daarbij de relatie met zijn cliënten nochtans intact wist te houden, was niet alleen een gevolg van het feit dat hij met zijn positiviteit aardig wat ‘emotioneel kapitaal’ had vergaard, maar kwam ook doordat hij het in 99% van de gevallen raak had. Hij wist altijd tot de essentie door te dringen. Bovendien was iedereen doordrongen van zijn goede intenties. Bill Campbell zei of deed nooit iets uit eigenbelang. Iedereen die met hem samenwerkte, wist dat hij maar één doel voor ogen had: het ‘in hun kracht’ zetten van mensen en teams, zodat ze beter konden presteren.

3. Doen is de beste manier van denken

Als je eenmaal weet wat je wil, ga er dan zo snel mogelijk mee aan de slag. Dat was zijn derde draaiknop. Blijf niet steken in oeverloze gesprekken en verspil je tijd niet aan het maken van uitgebreide plannen. Maar ga vooral praktisch te werk. Opereer daarbij niet rigide, maar kijk of het werkt. Als dat zo is, ga dan op de ingeslagen weg verder. Probeer niet eerst te denken en dan te doen, maar draai het om. Wie anders doet, gaat automatisch ook anders denken. Diepgravende reflecties waar menig coach zo dol op is, leidden in zijn ogen alleen maar tot navelstaren, piekeren, twijfelen en uitstelgedrag. Mensen werken zich hierdoor onnodig in de put. Terwijl de oplossing onder handbereik ligt: gericht en gedisciplineerd aan de slag gaan.

4. Samenwerken

De vierde draaiknop van deze Amerikaanse energiecoach: maak mensen ervan bewust dat je pas echte vooruitgang boekt, wanneer je samenwerkt met anderen. In alles wat hij deed, ontpopte Campbell zich als 100% teamcoach. Hij hielp bij het opbouwen en vormgeven van teams. Had oog voor de juiste spelers op de juiste posities (en stimuleerde de foute spelers op de foute positie om naar een ander team te verhuizen). Hij nodigde mensen uit lagere regionen in de organisatie uit om bij directieteams te komen aanschuiven. En dan niet zomaar stilletjes ergens in een hoekje, maar pontificaal aan tafel met de hoge heren. Hij moedigde mensen uit om hun stem te verheffen, van fouten te leren en optimaal gebruik te maken van elkaars kwaliteiten.

Maar ook om tijdens meetings over vrijetijds- of vakantie ervaringen te vertellen. Trip reports noemde hij dat: verslagjes die een inkijk in je leven gaven. Op die manier leren teamleden elkaar kennen als meer dan zakelijke collega’s: als mensen met complexe eigen levens, gezinnen en hobby’s. Dat helpt niet alleen om betere relaties te kweken, maar ook om een psychologisch veiliger klimaat te creëren, waarin beter gepresteerd kan worden. Want dat laatste stond voor Bill Campbell altijd voorop: sociale banden zijn geen doel op zich, maar een middel om het onvoorstelbare te presteren.

 

5. Blijf jezelf ontwikkelen

De vijfde en laatste knop: blijf jezelf ontwikkelen. Hou de zaag scherp. Zorg ervoor dat je gedisciplineerd blijft vasthouden aan je visie en je ambities. Dat je nieuw gedrag tot een gewoonte maakt. Zorg er ook voor ook voor dat je de positieve energie voortdurend aanvult en laat stromen. Want uiteindelijk moet je het allemaal zelf doen.

 

Tot slot: drie randvoorwaarden

Mensen en teams die hij coachte hield hij voor dat een succesvolle samenwerking drie randvoorwaarden behoeft: een klimaat van psychologische veiligheid dat werd gekenmerkt door vertrouwen, vrijmoedigheid en de gezamenlijke wil om het verschil te maken. Dat laatste was voor hem van cruciaal belang. Campbell had een hekel aan slappe compromissen. Hij voelde meer voor het principe van wat hij ‘tough love’ noemde: vanuit liefde mensen vertellen waar het op staat om hen zodoende over de randen van hun eigen comfortzone heen te duwen. Door zijn cliënten werd dat blijkbaar gewaardeerd. Na zijn overlijden lieten zij met een paginagrote advertentie in de krant weten: ‘Bill, we gaan je leiderschap, je visie, je wijsheid, je vriendschap en je spirit missen. Je hebt ons op eigen benen leren staan.’ Dat is het mooiste compliment dat je een energiecoach kunt geven.

 

Binnenkort volgt deel 2

Dan ga ik in op wat een energiecoach kan doen wanneer de economie als gevolg van een virusepidemie tot stilstand komt en het leven wordt lamgelegd. Hoe kunnen we er onder het motto ‘never waste a good crisis’ en gezien de omstandigheden het beste van maken? Wat kunnen we leren van energiecoaches als Bill Campbell?

Hans van der Loo is vernieuwer, spreker en schrijver. Vanuit de bedrijven betterday.nl en EnergyFinder.nl werkt hij aan energieke verandering vanuit een inspirerende toekomstvisie. Samen met Marijke Lingsma en Patrick Davidson werkt hij momenteel aan een dit najaar te verschijnen boekje over ‘Energiecoaching voor teams’